Sztuka ekologiczna
W swojej pracy zwracam uwagę na relacje między człowiekiem a naturą oraz kładę nacisk na zrównoważoną kreatywność. Używam materiałów przyjaznych dla środowiska, starając się tworzyć w duchu zero-waste.
Co to jest sztuka ekologiczna?
Sztukę i ekologię traktuję holistycznie, a nie jak oddzielne dziedziny życia. W moimi codziennych wyborach kieruję się szacunkiem do środowiska i kładę nacisk na zrównoważoną kreatywność. Jak to wygląda w praktyce? Staram się minimalizować ilość przedmiotów, którymi się otaczam i które wytwarzam. To może wydawać się dość paradoksalne w kontekście twórczości plastycznej, która z założenia wymaga wielu materiałów, mediów i nieustających prób kreatorskich. Jest to jednak możliwe, bez popadania w skrajność. Maluję na swoich “niekochanych” już obrazach, rysunkach i szkicach, nadając im nowe życie. Stare gazety i opakowanie przetwarzam na collage. Lubię myszkować po antykwariatach i second-handach w poszukiwaniu podobrazi i ram. Wybieram farby i media przyjazne dla środowiska. Mimo, że kocham malarskie gadżety, tak naprawdę wcale nie potrzebuję ich wiele. Bardzo często to właśnie ograniczenia najlepiej sprzyjają kreatywności.
Ekologia jest także dominującym tematem moich obrazów. Już sam proces twórczy zbliża mnie do natury. Moje prace są wyrazem zachwytu nad potęgą i pięknem przyrody, ale też opowiadają o relacji człowieka z naturą. Nie ograniczam się do jednego środka wyrazu. Z jednej strony maluję obrazy o charakterze konceptualnym, komentujące współczesny styl życia, sięgam przy tym do stylistyki polskiej szkoły plakatu (cykl: "Dzika Natura" i "Pejzaże Atropogeniczne"). Ale tworzę też ekspresyjne prace będące wynikiem moich poszukiwań formalnych. Eksperymentuję z różnymi technikami, z których szczególnie umiłowałam sobie akwarelę. Przez swą ulotność to ona wydaje się mi najbliższa naturze. To technika intuicyjna, nie tolerująca poprawek, zależna od przypadku i zdecydowanego gestu. Jest też idealna do pracy w plenerze. Kiedy maluję akwarelą pozwalam sobie na więcej ekspresji, nie dążę do odzwierciedlenia konkretnych miejsc, przedmiotów czy roślin, lecz próbuję naśladować procesy zachodzącę w naturze (cykle: "Kosmos", "Czułe Miejsca"i "Żywioły").
Skąd ta wielość tematów i stylów? To wynik nieustających poszukiwań. Kiedy w pracy nad jednym z cykli poczuję, że osiągnęłam zamierzony cel (czy to formalny, czy tematyczny), to praca nad kolejnym obrazem z tej serii coraz mniej mnie ekscytuje. Wówczas na jakiś czas zostawiam ten temat i podejmuję kolejny z nieskończonej listy pomysłów. Podziwiam artystów, którzy przez całą swą karierę są spójni i nieustępliwi w podążaniu jedną ścieżką. Jednak świadomie poddaję się mojej impulsywnej naturze i niecierpliwie szukam nowych wrażeń. Lubię eksperymentować i odkrywać. Choć mam swoje życiowe priorytety, to na polu sztuki nie potrafiłbym wyrazić radykalnego i ostatecznego stanowiska. Zapytana dokąd zmierza moja sztuka, mogę opowiedzieć o moich aktualnych działaniach, ale co przyniesie przyszłość, pozostaje dla mnie fascynującą tajemnicą.
Równolegle do malarstwa zajmuję się edukacją artystyczną i animacją kulturalną, która nierozerwalnie związana jest z ekologią. W swojej pracy dbam o więzi i relacje z lokalnymi społecznościami, ale angażuję się też w międzynarodowe projekty. Współpracuję z artystami różnych dziedzin, aktywistami, nauczycielami, a także osobami niezwiązanymi zawodowo z kulturą. Uważam, że nie ma nic bardziej inspirującego niż kontakt z drugim człowiekiem w otoczeniu przyrody.